Μία γερή δόση φιλοδοξίας σε συνδυασμό με αυτεπίγνωση και συνειδητότητα αποτελούν τα βασικά υλικά με τα οποία χτίζουμε το μέλλον μας, αποτελούν τους δικούς μας οδοδείκτες για να φτάσουμε στον στόχο μας που μόνο εμείς μπορούμε να πετύχουμε.
Κατατρεχόμαστε, όμως, από τους φανταστικούς και πραγματικούς φόβους μας και είμαστε δέσμιοι των αρνητικών μας επιλογών, αποτέλεσμα αρνητικών προτύπων συμπεριφοράς.
Η εκπλήρωση ονείρων για την δημιουργία μιας μαγικής ζωής ακούγεται σαν ροή ποταμού σε απέραντη έρημο…
Η καλή και η κακή τύχη καταλαμβάνοντας περίσσιο χώρο στο προσωπικό αφήγημα της ζωής μας, δεν είναι παρά συμπερασματικές κοινοτοπίες που δεν οδηγούν πουθενά επειδή με την αόριστη γενικολογία τους δεν δίνουν δύναμη στο άτομο.
Ξεχάσαμε πως η καλή και η κακή τύχη είναι απόρροια της ευθύνης μας απέναντι στην πραγματικότητα και την πλάθουμε ανάλογα με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε.
Κινούμαστε σαν μαριονέτες που τις κατευθύνουν αόρατα χέρια ζώντας τυποποιημένα τις ζωές μας, θεωρώντας πάντα υπευθύνους τους άλλους για τα εσωτερικά μας τέλματα, για τα αδιέξοδα που οδηγούνται οι σχέσεις μας.
Φοβικά σύνδρομα από ανικανοποίητα ΕΓΩ… φτιάχνουν μια αγέλη υπάκουων σκλάβων που υπηρετούν… και πρόθυμα γίνονται τροχοπέδη σε όποιον θελήσει να ξεφύγει από το θλιβερό κοπάδι της μάζας.
Σύντομα η φιλοδοξία μεταφράζεται σε κενοδοξία και αμετροέπεια, αφού δεν υπάρχει καμία εσωτερική ευθυγράμμιση με τον πνευματικό κόσμο.
Η φιλοδοξία είναι το γόνιμο έδαφος της φαντασίας για να πετύχουμε τα όνειρά μας!
Παρακινούμενοι από την υγιή παρόρμηση για αυτοπραγμάτωση μπορούμε να πραγματοποιήσουμε κάθε μας στόχο, κάτι που ασφαλώς προϋποθέτει ειλικρινή επικοινωνία με τον εαυτό μας και κατά συνέπεια με τους άλλους.
Όμως, η παρακμή σε κοινωνικό επίπεδο και η «συγκινησιακή πανούκλα» που έχει ρημάξει τον εσωτερικό κόσμο των σημερινών τηλε-ανθρώπων καταλήγει σε μια κενού περιεχομένου φιλοδοξία.
Οδηγούμαστε σε θλιβερές διαπροσωπικές σχέσεις περιφέροντας την εγωμανία μας στην αστραφτερή φυλακή των κοινωνικών επαφών.
Χωρίς ίχνος αυτεπίγνωσης και στερούμενοι ενός βασικού αξιακού συστήματος καταλήγουμε να θεωρούμε πως η φιλοδοξία του ενός ακυρώνει την φιλοδοξία του άλλου.
Διστάζουμε να βρούμε τι μας κινητοποιεί και μας ωθεί σε δημιουργία, ποιες δυνάμεις μάς ανυψώνουν πέρα από τα στενά όρια που η άγνοια βάζει στην αντίληψή μας…
Οι φιλοδοξίες μας ενισχύονται από την αυτοπεποίθησή μας, δυναμώνουν με την πνευματική μας φλόγα, ενεργοποιούνται με την μαγική μας πρόθεση.
Μόνο εμείς ορίζουμε το μέτρο των δυνατοτήτων μας κι εμείς μπορούμε να επεκτείνουμε στο άπειρο τα όρια των ικανοτήτων μας!
Ας μας πλημμυρίσει η εκστατική δόνηση της εκπλήρωσης του σκοπού, η λαμπρότητα της υλοποίησης των στόχων, είμαστε το μονοπάτι και ο οδοιπόρος του, εμείς γνωρίζουμε που θέλουμε να φτάσουμε, δικά μας είναι τα όνειρα….
Τρέχουμε μαζί με τα σύννεφα μέχρι να αγγίξουμε τον πιο μακρινό ορίζοντα…
Αργύρης Καραβούλιας ©
*«Χωρίς φιλοδοξία, τίποτα δεν αρχίζει. Χωρίς δουλειά, τίποτα δεν τελειώνει».
Ralph Waldo Emerson